ICO چیست؟

ICO مخفف Initial Coin Offering است و روش جدیدی برای افزایش سرمایه برای انواع پروژه‌های مرتبط با بلاک‌چین از طریق فروش ارزهای دیجیتال است. پروژه‌های جدید از آن برای فروش توکن‌های رمزنگاری تازه ضرب شده در ازای بیت‌کوین، اتر، سایر ارزهای دیجیتال و گاهی اوقات فیات استفاده می‌کنند که از جهاتی شبیه پیشنهادهای عمومی اولیه (IPO) است.

با صدور ارز برای یک پروژه، می‌توانید توسعه آن را تسریع کنید و به طور خودکار مشکل درآمدزایی آینده را حل کنید. هر کسی می‌تواند با خرید توکن‌های آن DAPP خاص در پروژه‌ای که به آن علاقه دارد سرمایه گذاری کند و خود بخشی از پروژه شود.

از سال 2013، ICO‌ها اغلب برای تامین مالی توسعه ارزهای دیجیتال جدید استفاده می‌شوند. توکن از پیش ساخته شده را می‌توان به راحتی در تمام صرافی‌های ارزهای دیجیتال در صورت وجود تقاضا به فروش رساند و معامله کرد.

تاریخچه مختصری از ICOها

اگرچه ICO ها در سال 2017 محبوبیت پیدا کردند، اما از چهار سال پیش وجود داشتند. شاید اولین ارز دیجیتالی که توسط یک ICO توزیع شد ریپل بود. در اوایل سال 2013 آزمایشگاه ریپل شروع به توسعه ریپل به نام سیستم پرداخت کرد و حدود 100 میلیارد توکن XRP ایجاد کرد. این شرکت این توکن ها را برای تامین بودجه توسعه پلتفرم ریپل فروخت.

سپس در اواسط سال 2013 مسترکوین(Mastercoin) یک ‌ICO راه‌اندازی کرد که در این پروژه به رهبری براک پیرس و اسکات واکر هرکس می‌توانست با ارسال بیت‌کوین به یک آدرس کیف‌پول خاص توکن مسترکوین را بخرد. در طی این ICO توسعه‌دهنده حدود یک میلیون توکن مسترکین را در مقابل بیت‌کوین فروخت و حدود 1 میلیون دلار دریافت کرد.

اما با ظهور اتریوم بود که جامعه بلاک‌چین متوجه ICO‌ها شد. این‌ پروژه در سال 2014 به رهبری ویتالیک بوترین راه‌اندازی شد که طبق گزارشات تیم اتریوم حدود 18.4 میلیون دلار در طول ICO جمع‌آوری کرد و شروع به گسترش پلتفرم خود کرد. پروتکل ERC20 اتریوم تحول عظیمی در ‌ICO ایجاد کرد و باعث شد اتریوم به بستری برای برگزاری ICO تبدیل شود.

ICO چگونه کار می‌کند؟

یک پروژه یا یک شرکت قصد خود را برای برگزاری ICO با انتشار وایت پیپر مشخص می‌کند و در آن درمورد پروژه، اهداف آن، میزان سرمایه‌ای که باید در زمان برنامه‌ریزی ICO جمع آوری کند و سایر اطلاعات برای کمک به سرمایه‌گذاران برای تصمیم گیری در مورد مشارکت توضیح می‌دهد.

در ازای سرمایه‌گذاری، افراد ارز دیجیتال پروژه را دریافت می‌کنند که معمولاً به آن توکن می‌گویند. بسته به پروژه، توکن‌ها ممکن است در ازای سایر ارزهای دیجیتال یا پول فیات مانند دلار آمریکا، یورو و غیره خریداری شوند. بعلاوه اکثر توکن‌ها سهمی در محصول یا خدمات یک شرکت به صاحبان خود می‌دهند.

بیشتر توکن‌های ICO بر روی پلتفرم‌های dapp صادر می‌شوند و همانطور که پیشتر ذکر شد از فوریه 2019، محبوب‌ترین پلتفرم ICO اتریوم است.

رایج ترین روش ، صدور ارز در یک زنجیره با قابلیت قرارداد هوشمند است که باز هم ، این کار عمدتا در اتریوم انجام می‌شود . بسیاری از برنامه‌ها از استاندارد ERC-20  استفاده می کنند و علاوه بر اتریوم، پلتفرم‌های دیگری نیز ازجمله NEO، NEM و Stellar وجود دارد که می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.

مزایا و معایب ICO

مزایا:

• فرصتی برای به دست آوردن رمزارز جدید با هزینه کم به امید کسب بازدهی خوب


• کوین‌ها دارای مزایای اضافی مانند توزیع مجدد درآمد یا دسترسی به محصولات و خدمات پروژه هستند

• امکان پشتیبانی از پروژه‌ها و تیم‌هایی که دوست دارید


• ایجاد فضای سرمایه‌گذاری برای همه


• دسترسی سریع به بودجه مورد نیاز با محدودیت های نظارتی کمتر برای صادرکنندگان


• امکان راه ‌اندازی تنها با وایت‌پیپر

معایب:

• وجود تیمی نسبتاً بی تجربه و ناشناس


• بدون نظارت و تضمین بازدهی


• عدم شفافیت


• هک شدن آسان


• کلاهبرداری زیاد

جمع‌بندی

اگر به دنبال تامین مالی برای کسب و کار خود هستید، ICO‌ها یک رویکرد خلاقانه و جدید هستند. اگرچه ICO‌ها دارای نقاط منفی بالقوه هستند، اما دارای مزایای قابل توجهی نیز می‌باشند. با پتانسیل بازدهی کلان از سوی سرمایه گذاران پرشور، آنها یک وسیله عالی برای جمع‌آوری کمک مالی هستند.

در این مقاله سعی کردیم مفهوم عرضه اولیه کوین یا ICO را توضیح دهیم، از جایی که موضوع جدیدی است، ممکن است قوانین کمی در این زمینه وجود داشته باشد پس اگر قصد سرمایه‌گذاری با این روش دارید، باید در انتخاب ارز خیلی آگاه باشید.